Spotkanie w dniu 16.01.2013r. rozpoczął gospodarz obiektu Pan Jan Urbanowicz.
Na spotkaniu obecni byli wszyscy przedstawiciele grupy roboczej zawiązanej na poprzednim spotkaniu oraz przedstawiciele Ministerstwa – Andrzej Bogdanowicz, Bogdan Oleksiak oraz Jerzy Król.
Jako pierwszy wypowiedział się Dyrektor Departamentu Transportu Drogowego MTBi GM Andrzej Bogdanowicz
Wyraził nadzieje związane z pracami zespołu dla:
a) poprawy pracy (działalności) SKP,
b) postawienie celów bliższych i dalszych, które także będą miały wpływ na BRD
c) wypracowania strategii i rozwiązania:
– poprawy sytuacji ekonomicznej SKP
– rzetelności wykonywanych badań
– poprawy opinii na temat diagnostów i SKP
Prelegent zwrócił uwagę na wpływ sytuacji ekonomicznej na wypaczenia w badaniach pojazdów. Podkreślił rolę klienta rzetelnego, dbającego o bezpieczeństwo i zachowania poprawne. Podkreślił też rolę jaką może spełnić reprezentant samorządu, przedstawiciel ZPP, członek komisji infrastruktury, komisji wspólnej – Pan Grzegorz Kubalski oraz podkreślił jak ważna jest współpraca na styku samorząd – SKP
Podkreślił zainteresowanie pracami grupy przez
– Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
– Ministerstwo Gospodarki
– Ministerstwo Finansów
– Podkomisję stałą ds. transportu i drogownictwa Sejmu.
Na koniec określił, ze prace grupy należy zakończyć w formie porozumienia i podpisania go przez stronę rządową oraz społeczną.
Następnie zabrał głos przedstawiciel TDT i przedstawił prezentację, która miała być wstępem do dyskusji
Prezentacja dotycząca ilości przedsiębiorców, ilości stacji okręgowych i podstawowych, podsumowanie działalności (uczestnictwa) TDT w obszarze kontroli SKP we współpracy ze starostami.w latach 2009-2012
Przedstawione elementy prezentacji zostały wybrane przez autora sprawozdania
- Następuje wzrost podpisywanych porozumień ze starostami oraz urzędami miasta w sprawie kontroli stacji (należy podkreślić, że udział TDT w kontrolach nie obciąża budżetu jednostek samorządowych – dopis autora).
- Zauważalny jest spadek nieprawidłowości w zakresie wyposażenia stacji (od 60% do 20%), natomiast nieprawidłowość wykonywanych badań utrzymuje się w granicach 40%-50% oraz brak wymaganych przepisów utrzymuje się w granicach 5%-8%
- Na nieprawidłowości przy dokonywaniu badań przez diagnostę obejmują głównie:
- 40% – źle wyznaczony termin,
- 40% błędne pobieranie opłaty
- Nieprawidłowości stwierdzone w rejestrach przeprowadzonych badań to:
- Nieprawidłowości w badaniach dodatkowych (błednie pobierana opłata, błednie wydawane zaświadczenia) utrzymuje się na poziomie 40%
- Brak protokołu jednostki dozorowej 30%
- Błędny zakres badania 10-15%
- Nastąpił nieznaczny wzrost ilości badań negatywnych z 1.7% do 1,9% (niestety w porównaniu do średniej europy ok. 10% na bardzo niskim poziomie) a także tendencja wzrostowa w ilości osób przystępujących do egzaminu kwalifikacyjnego dla diagnostów.
Następnie przedstawiciel grupy (ZDS, PZPM, STM, SDSM) przedstawił prezentację ze stanowiskiem z konferencji w Gdańsku.
W prezentacji przedstawiono:
- wpływ wieku pojazdu na spadek stanu technicznego.
- porównanie ilości badań negatywnych w Eurpie (na Litwie jest 50% wyników negatywnych, w Danii 25%, a w Polsce 2%)
- brak gradacji kar dla diagnostów – za drobne przewinienie zrobione przez diagnostę jedna tylko grozi kara zabranie uprawnień na pięć lat
- propozycja wprowadzenie monitoringu lub zdjęć pojazdu w momencie uruchomienia rolek do hamulców
- propozycja archiwizacji wyników badania z urządzeń (w formie elektronicznie lub papierowej). Dla nowo powstających jako obligatoryjny obowiązek, a dla istniejących w okresie przejściowym.
- Zwrócenie uwagi na proceder poruszania się pojazdów, bez ważnego badania (ok. 20%-30%)
- propozycja uwidocznienia aktualnego badania technicznego na zewnątrz pojazdu (np. hologram, naklejka na tablicę rejestracyjną, itp.)
- pomysł wprowadzenie kar za przeprowadzenie badania po terminie np. dwu-krotna stawka)
- potrzeba centralnego rejestru badań oraz wymiany informacji pomiędzy SKP a rejestrem centralnym w celu uniknięcia tzw „turystyki po przegląd)
- dostęp do danych homologacyjnych.
- brak danych statystycznych z badan.w skali kraju (jeżeli wskaźnik jest wyższy od danych statystycznych z rejonu należy tam przeprowadzić kontrolę).
- producenci i dilerzy są zainteresowani danymi statycznymi
- konieczność centralnej ewidencja diagnostów
Następnie głos zabrał przedstawiciel PISKP, który omówił patologię w badaniach, którą wymusza rynek:
- mylący jest wynik co do niskiego procentu badań z wynikiem negatywnym, ponieważ nie wszystkie badania wykonane z wynikiem negatywnym są wpisywane w rejestr.
- pojazdy wyjeżdżą bez wyniku, z usterkami na warsztat
- wyniki negatywne ukrywane przez stacje statystycznie szacuje się na poziomie 10-12% co należy
- lawinowe powstawanie SKP
Przedstawiciel TDT skomentował – ustawowa działalność stacji jest regulowana przez przepisy (stacje muszą spełniać wymogi formalne) ale trzeba byłoby obwarować je dodatkowymi czynnikami (np. zapotrzebowaniem na SKP w rejonie)
Zabrał głos przedstawiciel Polgas, który zwrócił uwagę na pojazdy zarejestrowane, które nie są eksploatowane. (wypacza to znacząco stan faktyczny i teoretyczny potrzeby ilości wykonywanych badan technicznych)
PZPM
- konieczność ograniczenia ilość stacji
- konieczność archiwizacja badań
- propozycja, aby koszty pojazdów mogły odpisywać przedsiębiorstwa tylko te, które mają ważne badania techniczne pojazdów.
Stanowisko OSDS
- brak przepływu informacji pomiędzy TDT a Starostwami lub Urzędami Miejskimi
- wysoki wskaźnik złego wyznaczania terminu oraz złego pobierania opłat, wynikiem nieprawidłowości lub nie ściśle sprecyzowanych przepisów w tym zakresie
- niski poziom szkolenia (brak regulacji i wymagań dla instytucji prowadzących szkolenie, różne interpretacje przepisów)
- korzyści z wprowadzenia programu centralnego, który dałby same zalety.
- każdy diagnosta miałby kartę (kryptograficzną) dostępu do programu
- diagnosta zaczyna badanie od wpisania pojazdu do rejestru i otrzymuje pełne dane zwrotne odnośnie pojazdu (ma też wgląd w homologację).
- zwrócenie uwagi na rzetelność wykonywania badań (pracy diagnosty), podejście użytkownika pojazdu i oczekiwania od diagnosty samochodowego, w zakresie dopuszczenia do ruchu
- zwrócenie uwagi na odpowiedzialności użytkownika za stan techniczny pojazdu.
- brak wzorów dokumentów na których pracuje diagnosta (np. wzoru dokumentów odpowiadających DR,
- propozycja zapisu, że zaświadczenie z badania jest ważne do przez 30 dni od daty wykonania badania.
Propozycje wynikające z powyższego
1) wprowadzić oprogramowanie centralne
2) poprawa ustaw i rozporządzeń, tak aby diagnosta precyzyjnie wiedział co i jak ma robić.
3) ograniczyć możliwość dawania prezentów
4) ograniczyć turystykę poprzez program online i robienie zdjęć pojazdów
5) zmiana zapisów odnośnie karania diagnostów
6) karanie właściciela za brak badania technicznego
7) ewidencja pojazdów w kontekście zmiany opracowania tej ewidencji
8) dostosowanie cennika do istniejącego rozporządzenia.
9) Zmiana nazwy zawodu z „diagnosta” na „inspektor”
Przedstawiciel ZPP zauważył 4 główne problemy
1) Objęcie wszystkich pojazdów badaniami technicznymi. (obligatoryjne wezwanie i karanie za brak badań).
2) Poprawa rzetelności badań jako jedyny sposób walki o klienta
3) Sprecyzowanie przepisów prawa w odniesieniu do np. terminu wyznaczanego przez diagnostę, aby było jasne i czytelne
4) Zagadnienie nadzoru nad stacjami.
a) motywujący jednoznaczny system kar dla diagnosty
b) problem z wymianą uszkodzonych urządzeń w SKP (procedury jak podczas odbioru stacji przez TDT.
należałoby zastanowić się nad wyłączeniem stacji kontroli w zakresie kontroli stacji z ustawy o działalności gospodarczej
komentarz TDT
W 2009 roku próba wyłączenia stacji w zakresie kontroli, zostały zanegowane przez Ministerstwo Gospodarki
Na zakończenie poruszono sprawę
- braku możliwości egzekwowania badań technicznych od właściciela
- konieczność zmian w cenniku
- rozszerzenia badań dodatkowych (np. dla Policji zakresie podejrzenia niesprawności pojazdu)
- Jak pogodzić cel właściciela SKP z rzetelnością Diagnostów?
- Jeszcze raz podkreśliłem jak ważne może być wprowadzenie programu centralnego i powinien to być cel nadrzędny, jeżeli diagnosta będzie identyfikowany w systemie, będzie prowadzona ewidencja ogólnopolska diagnostów.
Spotkanie przebiegło w przyjaznej atmosferze było konstruktywne i rzeczowe.
Zarząd OSDS